Sunday, January 20, 2008

ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ವ್ಯರ್ಥ ಸಾಲುಗಳು - ೧

ನಮ್ಮ ಹುಡುಗಿ ವಸುಧೆಗೆ
ನಿತ್ಯ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಹಬ್ಬ
ಏರಿಸಿಳಿಸುತ್ತಾಳೆ ದಿನಕ್ಕೆರಡು
ಒಂದು ಚಿನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ಬೆಳ್ಳಿ
ಬಾಲಂಗೋಚಿಯಿಲ್ಲದ ಗಾಳಿಪಟ

***


ತುಂಟ ಚಂದಿರ
ಮೇಘನೆಯ ಸೆರಗ ಹಿಡಿದು
ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆಯಾಡುವಾಗ
ನನ್ನ ಮನದನ್ನೆ
ಬಿಚ್ಚೋಲೆ ಗೌರಮ್ಮ-
ಳಾಗಿ ಕೂತು
ಸಾಧಿಸುವುದು
ಸಾಧುವೇ?

***

Monday, January 07, 2008

ಹೀಗೇಕೆ?

ಕುರುಹಿಲ್ಲದೆ ಹರಿದು
ಕಲ್ಲು ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಜೋಲು
ಅಕ್ಕರಿಸಿ ತಂದ ಹೊಳಪೀಗ
ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕಿ,
ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ

ಭಾಷೆ ಹಗುರ
ಮಾತು ಒಮ್ಮೆಲೆ ಭಾರ.
ಘನಿಸಿ ಘಟಿಸುವ ಮುನ್ನ
ಎದೆಯ ಸೊರಹಿನ ಸೊನೆ
ಸ್ರವಿಸಿ ಅಪಸ್ವರ
ಆಗಿದ್ದು ಯಾವಾಗ?

ದಾಪುಗಾಲಿನ ನಡುವೆ
ದಾಟಿ ಕಳೆದದ್ದೆಷ್ಟೋ
ಕೂತು ಬೆಳೆಸಿದ ಹೊಡಕೆ
ಬೆಳೆದು ಬಿರಿದದ್ದೆಷ್ಟೋ

ಅಲೆದಲೆದು ಹುಡುಕುವುದೆಷ್ಟು
ಮತ್ತೆ ಜೋಡಿಸಿ ಹೆಣೆಯುವುದೆಷ್ಟು
ಹೊರಲಾರದೆ ಹೊತ್ತು
ಈಗ ಹಗುರತ್ವದ ಭಾರ

ಹೀಗೇಕೆ? ಹೀಗೇ ಏಕೆ?